همه ی ما آگاه هستیم که کودتاچیان گام به گام به بازداشت رئیس جمهور موسوی نزدیک می شوند . بهشتی را گرفتند ، الویری را گرفتند ، نا امید شویم ؟ من نه نا امید شدم و نه ناراحت ، خسته شدم از بس شنیدم که "می گیرنت شیشه نوشابه فلان جات می کنن " پس امید چه شد ؟ تنها این روز های تیره و تار را ببینیم ؟ پس آینده ی سبز و آزادمان چه می شود ؟
نه ، نا امید نیستم چرا که می بینم هنوز هم کودتا چیان از آینده واهمه دارند ، حاضرند تا هزینه ی دستگیری سران را بپردازند تا از هزینه های دیگر جلوگیری کنند !
اما چقدر بخت و اقبال با ما یار است که دشمنان ما را از میان احمق ترین ها برگزیده اند !
نا امید نباشیم ،3 ماه گذشت اما هنوز هم از ترسشان مراسم قدر را بر هم می زنند .
نا امیدی بس است امید می خواهیم ،
در ضمن : از موضع قدرت به کودتا چیان هشدار می دهیم که فکر نزدیک شدن به موسوی ، کروبی و خاتمی را از سرشان بیرون کنند ، فراموش نکنند که روز قدس و ماه مهر نزدیک است !